«Ο πόλεμος τους σκοτώνει 

ότι άφησε όρθιο η ειρήνη τους» 

Μπρεχτ

Οι διάφορες εστίες πολέμου πρέπει να γίνουν θέμα συζήτησης σε κάθε χώρο δουλειάς, η βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού μας αφορά όλους.

Συνάδελφοι οι πόλεμοι που έχουν γίνει στο πέρασμα του 20ου αιώνα και συνεχίζονται και σήμερα δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε κάτι τελείως διαφορετικό από την καπιταλιστική παραγωγή και την πολιτική των καπιταλιστών. Είναι η συνέχεια της πολιτικής τους με άλλα μέσα, με τα όπλα.

Το σύστημα που ζούμε δεν μπορεί να ξεφύγει από τις κρίσεις.

Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι θα υπάρχουν όσο δεν ανατρέπεται το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ο στόχος τους πάντα είναι να ελέγχουν τον πλούτο κάθε χώρας (πετρέλαιο - φυσικό αέριο - κοιτάσματα).

Μία μικρή ιστορική αναδρομή

Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο οι ιμπεριαλιστές δημιούργησαν το κράτος του Ισραήλ ως χωροφύλακα για τα πετρέλαια της περιοχής. Το 1956 Βρετανοί, Γάλλοι και Ισραηλινοί εισέβαλαν στην Αίγυπτο επειδή τόλμησε να κρατικοποιήσει την διώρυγα του Σουέζ.

Το 1967 είχαμε τον τρίτο Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο ή Πόλεμο των Έξι Ημερών.

Το 1982 εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο.

Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους ενθάρρυναν το Ιράκ στον πολύνεκρο πόλεμο με το Ιράν τη δεκαετία του 80' και ηγήθηκαν του πολέμου στον κόλπο το 1991.

Την δεκαετία του 90' είχαμε τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας από ΝΑΤΟ - Ε.Ε.

Στη Λιβύη η ιμπεριαλιστική επέμβαση έγινε με το πρόσχημα του «εκδημοκρατισμού», στην πραγματικότητα ο λόγος ήταν τα πετρέλαια και ποιός θα τα βάλει στο χέρι του.

Στη Συρία υπήρξαν αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών. ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, και Κίνα ερίζουν μεταξύ τους για το ποιός θα κυριαρχήσει στη περιοχή.

Η ελληνική αστική τάξη ποτέ δεν ήταν αμέτοχη

Η αστική τάξη της χώρας μας βρίσκεται πάντα στο πλευρό του ενός ή του άλλου πόλου, με στόχο να πάρει κάτι από το μοίρασμα της λείας. Γι' αυτό και υπαγορεύει στις κυβερνήσεις να παίρνουν όλο και πιο ενεργά μέρος και να υποστηρίζουν με όλα τα μέσα τις στρατιωτικές δομές που υπάρχουν (Βάσεις του ΝΑΤΟ στη Σούδα στο Άκτιο).

Άλλωστε και η εκπαίδευση του στρατού μας (δυνάμεις ταχείας επέμβασης) εξυπηρετούν ένα τέτοιο πολεμικό σχεδιασμό στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών ενώσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία και οι ανταγωνισμοί της με την καπιταλιστική Ρωσία, αποδεικνύουν τον αντιδραστικό ρόλο ΗΠΑ - ΕΕ που παρεμβαίνουν στα εσωτερικά μιας χώρας στηρίζοντας ανοιχτά, ναζιστικά κόμματα προκειμένου να υπηρετηθούν οι γεωπολιτικοί τους σχεδιασμοί. Στόχος τους ο φυσικός πλούτος και το μοίρασμα των αγορών, το οποίο πληρώνει με βαρύτατο φόρο αίματος ο Ουκρανικός λαός και ιδιαίτερα το ρωσόφωνο τμήμα.

Οι εγκληματικές επιθέσεις του Ισραηλινού στρατού ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης που ζει στη Λωρίδα της Γάζας, έχουν προκαλέσει το θάνατο 2000 αμάχων, ανδρών, γυναικών, ηλικιωμένων και πολλών μικρών παιδιών. Οι τραυματίες πρέπει να έχουν ξεπεράσει τους 10.000.

ΗΠΑ και ΕΕ στηρίζουν ολόπλευρα το κράτος του Ισραήλ. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες γιατί εξισώνουν το θύτη με αυτούς που αγωνίζονται για να ζουν ελεύθεροι σε μια πατρίδα.

Συνάδελφοι ο εξελίξεις θέτουν συνεχώς και ποιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός - κρίση - πόλεμος. Η μαύρη προπαγάνδα για τους δήθεν «πολέμους των πολιτισμών» δεν μπορεί να συγκαλύψει την αλήθεια. Το ζήτημα δεν είναι οι πολιτισμικές και θρησκευτικές διαφορές αλλά η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και η καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Οι διάφοροι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν στον κόσμο έχουν συνεισφέρει στον πλούτο της ανθρωπότητας. Αυτό όμως που φτωχαίνει τους ανθρώπους και τους οδηγεί στην βαρβαρότητα και στους πολέμους, είναι ο καπιταλισμός και το αναπόφευκτο παιδί του ο ιμπεριαλισμός.

31/08/14

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ – ΤΡΟΪΚΑ

Στήνουν καινούρια αναχώματα στη συνδικαλιστική δράση

Μέχρι τον Οκτώβρη σχεδιάζουν να τροποποιήσουν σε αντιδραστική κατεύθυνση το νόμο 1264/82.

Ψηλά στις προτεραιότητες κυβέρνησης - κεφαλαίου – τρόικας, βρίσκεται το σχέδιο για αντιδραστικές αλλαγές στη λειτουργία των συνδικάτων, με στόχο να μπουν επιπλέον εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων. Έχει ήδη τεθεί στο τραπέζι των συνεννοήσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εκπροσώπους ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ.

Το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, είναι ένα ζήτημα που έχει προετοιμαστεί πολύ καλά ενάντια της εργατικής τάξης. Οι δυνάμεις της κυβέρνησης χρισημοποιούν τα ίδια τους τα στελέχη στο συνδικαλιστικό κίνημα, για να δικαιολογήσουν ότι φέρουν νόμο που πρακτικά θα βάζει τεράστια εμπόδια στη δράση των σωματείων.  Χρισημοποιούνε ως παράδειγμα τους συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση, που κάνανε το συνδικαλισμό σαν τη μούρη τους και φτιάξανε τη φήμη για τα λαμόγια και τους τεμπέληδες συνδικαλιστές, αυτούς που ξεπουλάνε κάθε μέρα τους εργαζόμενους και έχουν ευθύνη για την κατάσταση του εργατικού κινήματος. Πρέπει να πάρουμε υπ όψιν μας ότι τα παραδείγματα του εργοδοτικού συνδικαλισμού, έχουν δικαιολογημένα δηλητηριάσει τους εργάτες. Αυτός άλλωστε ήταν ο στόχος τους, να στείλουν τους εργαζόμενους στα σπίτια τους, να μη συνδικαλίζονται και όταν έρθει η ώρα  για περικοπή των δικαιωμάτων, να το αντιμετωπίσουν ως εξυγίανση του συνδικαλιστικού κινήματος.  Αυτή η εξέλιξη αξιοποιείται ήδη από την εργοδοσία, για να μας βάλουν όλους στο ίδιο τσουβάλι ξεπουλημένους και ταξικό κίνημα- ΠΑΜΕ.

Τα σχέδια αυτά δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Το ζήτημα για «αλλαγή» του συνδικαλιστικού νόμου και ειδικότερα για τον τρόπο προκήρυξης των απεργιών είχε θέσει από τις αρχές του 2013 ο σημερινός υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης. Σε δηλώσεις του, έλεγε χαρακτηριστικά: «(...) Έχουν περάσει 30 χρόνια από τη θέσπιση του υφιστάμενου νόμου και οι εποχές και οι συνθήκες αλλά και οι ανάγκες του συνδικαλιστικού κινήματος επιβάλλουν -τουλάχιστον- να ανοίξει η συζήτηση».

Σύμφωνα με πληροφορίες, παρασκηνιακές συζητήσεις και προετοιμασίες γίνονται και μεταξύ των κομμάτων της συγκυβέρνησης, κυρίως για το εύρος των περιορισμών που θα τεθούν στη συνδικαλιστική δράση αλλά και τον τρόπο που θα προωθήσουν τις αλλαγές, προκειμένου να περιοριστούν όσο γίνεται περισσότερο οι αντιδράσεις.

Η νέα νομοθεσία προβλέπεται να έχει ψηφιστεί μέχρι τον Οκτώβρη.

Σύμφωνα με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η κυβέρνηση μεθοδεύει ώστε

-Η απεργία να αποφασίζεται από τα πρωτοβάθμια σωματεία με τη σύμφωνη γνώμη του 50+1% των εργαζομένων που είναι γραμμένοι στο συνδικάτο και όχι απ' τις διοικήσεις ή αυτούς που συμμετέχουν στα σωματεία και στις Γενικές τους Συνελεύσεις.

-Επιπλέον, θα προβλέπεται μεγαλύτερος χρόνος προειδοποίησης και υποχρεωτικά στάδια διαβούλευσης με την εργοδοσία, ενώ σχεδιάζεται να δοθεί στις επιχειρήσεις και το δικαίωμα της ανταπεργίας («λοκ άουτ»).

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι η κήρυξη μιας απεργίας θα είναι στο εξής πολύ δύσκολη, έως αδύνατη. Αλλά και στην περίπτωση που αυτή κηρυχτεί, ο εργοδότης θα εκβιάζει με «λοκ άουτ», όπως έγινε τελευταία με το Καζίνο στο Λουτράκι. Με τη θέσπιση, εξάλλου, ακόμα πιο αυστηρών τυπικών προϋποθέσεων, θα είναι ευκολότερο για τα αστικά δικαστήρια να βγάζουν παράνομες όποιες απεργίες θα κηρύσσονται στο μέλλον.

-Νέα σχέδια υπάρχουν και για τον περιορισμό της χρηματοδότησης των συνδικάτων, προκειμένου να στραγγαλιστούν οικονομικά, παρά το γεγονός ότι τα λεφτά που παίρνουν προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων και ποτέ δεν αποδόθηκαν στο ακέραιο.

-Στο στόχαστρο μπαίνουν, επίσης, οι συνδικαλιστικές άδειες, για να μπουν επιπλέον εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, ενώ μελετώνται αλλαγές και στην οργανωτική δομή των συνδικάτων, με το πρόσχημα του «κατακερματισμού»!

Η μεγάλοι αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος στη χώρα μας, δεν πήραν ποτέ την άδεια της κυβέρνησης πριν ξεκινήσουν. Όταν οι εργάτες πάλεψαν για να πετύχουν μεγάλες κατακτήσεις που σήμερα περικόπτονται, όπως το 8ωρο, το 5ήμερο, η κοινωνική ασφάλιση κλπ., ο αγώνας τους δεν ήταν σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, αλλά σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού.

Το ταξικό κίνημα και το Σωματείο, δεν δεχόμαστε καν ότι είναι δυνατόν να έρθει στη Βουλή και να συζητηθεί σχέδιο για ένα συνδικαλιστικό νόμο, για το πώς θα γίνονται οι απεργίες, επειδή το θέλει η τρόικα ή ακόμα γιατί το θέλει η ίδια η κυβέρνηση. Δεν έχει κανένα λόγο η Βουλή να συζητάει για ζητήματα που πρέπει να λυθούν στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος.

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά, ούτε και η τελευταία. Αλλά δεν είναι ο ρόλος αυτός της Βουλής. Δεν έχει καμία σχέση με το περιεχόμενό της. Δεν μπορεί να συζητάει κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα γίνεται απεργία ή δε θα γίνεται. Το "μαχαίρι" και το "πεπόνι", βεβαίως, το κρατάει η κυβέρνηση και παρεμβαίνει, ελέγχει, καθορίζει τη Δικαιοσύνη κ.λπ., βγάζοντας όλες τις απεργίες παράνομες.

31/08/14

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΓΣΕΕ 

ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα συναντηθεί για μια ακόμη φορά (την Δευτέρα 1/09/14 μετά από πρόσκληση του πρωθυπουργού) με την κυβέρνηση.

            Αντί να παπαγαλίζει όπως και στις προηγούμενες συναντήσεις τα παραμύθια περί της στήριξης μιας ανάπτυξης κατεύθυνσης με πιο λαϊκά χαρακτηριστικά που δήθεν μέσω αυτής θα ξεπεραστούν τα λαϊκά προβλήματα, αντί να ισχυρίζεται και να προβάλει αιτήματα περί πιο δίκαιας κατανομής του βάρους της κρίσης θα ήταν καλύτερο για την εργατική τάξη να απαιτήσει :

·        Την επαναφορά των μισθών στα προ της μείωσης επίπεδα και την υπογραφή ΕΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα.

·        Να απαιτήσει την ενιαία αύξηση των επιδομάτων ανεργίας και την επέκταση του σε κάθε άνεργο για όλη την διάρκεια της ανεργίας

·        Να απαιτήσει την κατάργηση όλων των νόμων που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια και δεν άφησαν τίποτα όρθιο στα ασφαλιστικά – εργασιακά δικαιώματα – στους μισθούς και τις συντάξεις.

·        Να απαιτήσει την άμεση και γενναία χρηματοδότηση των Νοσοκομείων, των σχολείων, των Πανεπιστημίων και την κάλυψη με μόνιμο προσωπικό των χιλιάδων ελλείψεων σε προσωπικό καθώς και των υποδομών που λείπουν.

·        Να απαιτήσει την ανυπακοή σε κάθε απαίτηση και υπόδειξη από τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους στην Ε.Ε. και την άμεση ανάκληση των χαρατσιών και των αντιλαϊκών ρυθμίσεων για τα δάνεια των τραπεζών κλπ.

Επειδή όμως ο εργοδοτικός και κυβερνητικό συνδικαλισμός μαζί με όλες του τις συνιστώσες εδώ και 10ετίες είναι μέρος του προβλήματος, οι εργαζόμενοι χωρίς χάσιμο χρόνου πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους για να αντιμετωπίσουν την νέα αντιλαϊκή επίθεση που θα ξεδιπλωθεί ανεξάρτητα από το τι θα ειπωθεί στο Μέγαρο Μαξίμου μεταξύ της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, των μεγαλοξενοδόχων και των μεγαλεμπόρων και του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. 

31/08/14

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι με το πολυνομοσχέδιο, ψήφισε νέα αντιασφαλιστικά μέτρα που αφορούν την επικουρική ασφάλιση και χτυπά ασφαλιστικά δικαιώματα συμπεριλαμβάνοντας και το δικό μας ταμείο το ΕΤΑΠ – ΜΜΕ και πιο συγκεκριμένα το επικουρικό της Γ Διεύθυνση του ΤΑΤΤΑ και  της Β Διεύθυνσης του ΤΑΙΣΥΤ.

Βάζει πολύ σοβαρό ζήτημα ή να λειτουργήσει το επικουρικό μας ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ιδιωτικοποίηση  ή να ενσωματωθεί στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης.

Στο άρθρο 220 του Ν. 4281/2014, παραγρ. 6 αναφέρει:

“Οι κλάδοι και τομείς επικουρικής ασφάλισης, που δεν έχουν ενταχθεί στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), δύνανται να μετατρέπονται μέχρι 30.6.2015 μετά από σύμφωνη γνώμη των αντιπροσωπευτικότερων οργανώσεων των κλάδων ασφαλισμένων και μετά από εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης, σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.), εκτός Γενικής Κυβέρνησης σύμφωνα με τον ορισμό του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 549/2013 για το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εθνικών και Περιφερειακών Λογαριασμών, κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 7 και 8 του ν. 3029/2002, άλλως από 1.7.2015, εντάσσονται στο ΕΤΕΑ.”   

Αυτός ο νόμος δεν έρχεται να βελτιώσει τις παροχές της επικουρικής ασφάλισης, αλλά να συρρικνώσει και να αφαιρέσει δικαιώματα σε μια πορεία κατάργησης της επικουρικής ασφάλισης ή ιδιωτικοποίησης.

Το Δ.Σ. του σωματείου καταγγέλλει την κυβέρνηση για τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, τοποθετείται ξεκάθαρα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και τη συρρίκνωση δικαιωμάτων μας στη Γ Διεύθυνση του ΕΤΑΠ – ΜΜΕ.

Αυτή η πολιτική βήμα – βήμα, στοχεύει στη συρρίκνωση, την απαξίωση δικαιωμάτων, το τσάκισμα της κοινωνικής ασφάλισης για να μπάσουν στην ασφάλιση τα γεράκια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και να κάνουν την ασφάλιση ατομική υπόθεση του κάθε εργαζόμενου. Να απαλλάξουν κράτος και εργοδοσία από κάθε εισφορά που και οι εισφορές κράτους και εργοδοσίας πάλι δικά μας λεφτά είναι. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσει αυτή η πολιτική.

Απαιτούμε την ουσιαστική ενοποίηση του ΕΤΑΠ – ΜΜΕ. Η κωλυσιεργία στην ενοποίηση δείχνει την σκοπιμότητα των κυβερνήσεων και τις τεράστιες ευθύνες των Διοικήσεων του ΕΤΑΠ – ΜΜΕ. Οι συντεχνιακές λογικές που επικρατούν σε ορισμένες ενώσεις του τύπου, βοηθούν την αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης.

Απαιτούμε την άμεση, επαρκή κρατική χρηματοδότηση και την επιστροφή των αποθεματικών που λεηλάτησε η πολιτική του κουρέματος.

Καλούμε τους εργαζόμενους του κλάδου σε αγωνιστική συσπείρωση και ετοιμότητα γύρω από το σωματείο, να δημιουργήσουμε τώρα προϋποθέσεις αγώνα με όλους τους εργαζόμενους του κλάδου και όλη την εργατική τάξη, για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – Ε.Ε.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

ΣΤΟ ΕΤΑΠ – ΜΜΕ Γ’ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ (ΠΡΩΗΝ ΤΑΤΤΑ)

28/8/2014

Η έκθεση «άνθρωποι, χρώμα + σίδερο 8» προγραμματίζεται για τις 10 έως 19 Οκτωβρίου 2014

Στα πλαίσια της προετοιμασίας για την φετινή διοργάνωση της «άνθρωποι, χρώμα + σίδερο 8»,πραγματοποιήθηκαν δύο συναντήσεις: η μία με συμμετοχή των καλλιτεχνών, στις 12 Ιουλίου στα γραφεία του Ε.Ε.Τ.Ε. και η άλλη στις 22 Ιουλίου στα γραφεία του συνδικάτου φαρμάκου με συμμετοχή εκπροσώπων εργατικών συνδικάτων, λαϊκών επιτροπών και της κίνησης εικαστικών καλλιτεχνών «Πέρασμα».Σε αυτές τις συναντήσεις συνεργασίας και συντονισμού ανταλλάχθηκαν απόψεις και προβληματισμοί προκειμένου η φετινή διοργάνωση να αποκτήσει ευρύτερη συμμετοχή, ουσιαστικό και επίκαιρο περιεχόμενο, να συμβάλει, εκτός των άλλων, μέσω και της πολιτιστικής δραστηριότητας στην ανασύνταξη του εργατικού ταξικού κινήματος.

Την Κυριακή 13 Οκτώβρη στις 8.30 μ.μ. θα γίνει η μεγάλη συναυλία :«το Φασισμό βαθιά κατάλαβε τον. Δε θα πεθάνει μόνος. Τσάκισέ τον». Μέσα στην ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΖΩΝΗ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ

Η Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων θα συμμετάσχει φέτος για δεύτερη χρονιά ως συνδιοργανωτής της έκθεσης και καλούμε όσους συναδέλφους επιθυμούν να εκθέσουν έργο τους, να έρθουν σε επαφή με το σωματείο έως και τις 10 Σεπτέμβρη.

Καλή αντάμωση στα επόμενα βήματα!

25/08/14

Με απλήρωτους εργαζόμενους δουλεύειη επιχείρηση του προέδρου του ΣΕΜΕΕ.

Στις 2/07/14 το Σωματείο μας μαζί με κλιμάκιο της επιθεώρησης εργασίας πραγματοποίησε έλεγχο στην επιχείρηση DOT REPRO Α.Ε. στην Καλλιθέα του επιχειρηματία Κόκκορη  προέδρου του εργοδοτικού συνδέσμου των εκτυπωτών (ΣΕΜΕΕ).

Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση δεν έχει καταβάλει μεγάλο μέρος από μισθούς στους εργαζόμενους από τα έτη 2012, 2013 αλλά και του 2014 πληρώνοντας έως και σήμερα τους συναδέλφους με έναντι των αποδοχών τους. Φαίνεται ότι δεν έφτασαν οι μεγάλες μειώσεις αποδοχών που έκανε η επιχείρηση στους εργαζόμενους με πρόσχημα την κρίση. Τώρα με την καθυστέρηση καταβολής χιλιάδων ευρώ μισθοδοσίας, η επιχείρηση δανειοδοτείται άτοκα και πάλι από αυτούς που παράγουν τόσα χρόνια για λογαριασμό της εργοδοσίας. Δεν μας ξαφνιάζει η στάση της επιχείρησης που ανήκει στον πρόεδρο του εργοδοτικού συνδέσμου της εκτυπωτικής βιομηχανίας, όσο και αν θέλει να παρουσιάζει κλίμα εργασιακής ειρήνης με τους εργαζόμενους. Ο κύριος Γ. Κόκκορης έχει μερίδιο ευθύνης όχι μόνο για την απλήρωτη εργασία στη DOT REPRO, αλλά και για το ότι ο κλάδος βρίσκεται χωρίς συλλογική σύμβαση.

Όλοι αυτοί οι έλεγχοι του σωματείου στους χώρους εργασίας αποτελούν στοιχεία που πρέπει να τα χρησιμοποιούμε με δημιουργικό και εύστοχο τρόπο στην καθημερινή μας δράση και προσπάθεια για να μετατρέπονται σε δύναμη για την βελτίωση της δουλειάς μας.

 Είναι αδύνατον να παρακολουθούμε ολοκληρωμένα τις εξελίξεις στους χώρους εργασίας, να εντοπίζουμε και να καταγγέλουμε έγκαιρα αυθαιρεσίες εργοδοτικές και άλλα, αν δεν μπουν στην δράση αυτή και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι-συνάδελφοι σαν μάτια και χέρια του σωματείου ανεξάρτητα από την δική μας παρέμβαση. Όσο οι δεσμοί των εργοδοτών διευρύνονται και συσφίγγονται με συγχωνεύσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους έτσι και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να διαμορφώσουν δεσμούς άρρηκτους μεταξύ τους αλλά και με το σωματείο για να αποκρούσουν οποιαδήποτε επίθεση αλλά και να αντεπιτεθούν με απαίτηση τις σύγχρονες ανάγκες τους, να παλέψουν οργανωμένα για τα δικά τους συμφέροντα και όχι να βάλουν πλάτες για να λύσουν τα ¨προβλήματα¨ των επιχειρήσεων από την κρίση για τα οποία καμία ευθύνη δεν έχουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους που υποφέρουν από αυτές τις πολιτικές. Γι’ αυτό είναι σημαντικό για τους εργαζόμενους ότι όσο πιο σύντομα συνειδητοποιήσουν την δύναμη που έχουν με την συλλογική δράση μαζί με το σωματείο τόσο πιο σύντομα θα δουν και αποτελέσματα θετικά για την ίδια τους τη ζωή.