Αριστοτέλους
11-15, 6ος όρ. Αθήνα. Τηλ.210-5223756 Fax.210-5223721
E-mail:sindikato.tipou.xartou@gmail.com
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ!
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ!
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2020
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Από τον Οκτώβρη ακόμα,
το Συνδικάτο μας, μαζί με τα άλλα τα ταξικά σωματεία και συνδικαλιστές που
συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ καλούσε σε εγρήγορση όλους τους συναδέλφους για το
αντεργατικό νομοσχέδιο που ετοίμαζε η κυβέρνηση να φέρει το Νοέμβρη για ψήφιση
στη Βουλή. Καλούσαμε σε ετοιμότητα και απεργιακή απάντηση γιατί το συγκεκριμένο
νομοσχέδιο καθιερώνει τη10ωρη δουλειά, ενισχύει τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο,
ενώ δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το δικαίωμά μας στο συνδικαλισμό, στην
απεργία, στην οργάνωση του αγώνα και της πάλης μας ενάντια στα σχέδια
εργοδοτών-κυβέρνησης-κράτους.
Δεν πέσαμε έξω. Όσο περνούσαν οι μέρες και ερχόντουσαν στο φως οι διατάξεις του νομοσχεδίου τόσο φαινόταν ακόμη περισσότερο ο αντεργατικός και βάρβαρος χαρακτήρας του.
Όλο αυτό το διάστημα της προετοιμασίας για την απεργία στις 26 Νοέμβρη
κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι…
- Επιβλήθηκε νέο
λοκντάουν, αφού τα κρούσματα, οι διασωληνομένοι και οι θάνατοι από τον κορωνοϊό
χτύπησαν κόκκινο.
- Η κυβέρνηση έφερε νέα
αντιλαϊκά νομοθετήματα, όπως τον νέο πτωχευτικό κώδικα που τελειώνει και την
τυπική προστασία της πρώτης κατοικίας μέσω της δικαστικής οδού.
- Η καταστολή και η
τρομοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους πολλαπλασιάστηκαν, ειδικά μπροστά στον
εορτασμό του Πολυτεχνείου. Επιστρατεύτηκε κάθε πιθανός και απίθανος
«δημοσιολόγος» για να μας πείσει ότι «τώρα, εν μέσω πανδημίας, δεν είναι
περίοδος για συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες», ότι «η κυβέρνηση κάνει ότι
μπορεί, πρέπει να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια όχι με αντιδράσεις και
διαφωνίες αλλά με εποικοδομητική κριτική», ότι «η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις
είναι αντικοινωνική συμπεριφορά, αφού βοηθάει στην εξάπλωση του ιού» και άλλα
πολλά που αν δεν ήταν επικίνδυνα θα ήταν αστεία. Και αυτό το καταλαβαίνει
όποιος χρησιμοποιεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για να πάει στη δουλειά του, όποιος
δουλεύει μαζί με άλλους πολλούς στον ίδιο χώρο χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο
προστασίας, όποιος έχει ζητήσει μέτρα προστασίας από τον εργοδότη του και παίρνει
την απάντηση «αυτό είναι ατομική σου ευθύνη, εγώ τηρώ τα πρωτόκολλα», όποιος
έχει δει την εργοδοσία να «κουκουλώνει» κρούσματα για να μη σταματήσει η
δουλειά και χάσει κανένα ευρώ από τα κέρδη της.
Αποκορύφωμα αυτής της
προσπάθειας ήταν το φιρμάνι του Υπουργού και της κυβέρνησης «για απαγόρευση των
συγκεντρώσεων άνω των 3 ατόμων» και τις μέρες του Πολυτεχνείου και τη μέρα της
απεργίας αλλά και πιο πρόσφατα τη μέρα της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Σε αυτά οι κυβέρνηση βρήκε άξιους συμπαραστάτες. Από τη συμφωνία έως τις χλιαρές αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Μερα25, Ελληνική Λύση), από τη ΓΣΕΕ που έχει κηρύξει «παύση αγώνων», τα ΜΜΕ και διάφορους άλλους παρατρεχάμενους παράγοντες που βρήκαν ευκαιρία να πιάσουν στασίδι και να χύσουν τη χολή τους ενάντια στους εργαζόμενους που αγωνίζονται.
Και για όλα αυτά η εργοδοσία τρίβει τα χέρια της από χαρά και ικανοποίηση,
αφού…
Όχι μόνο εισπράττει κάθε
τρεις και λίγο ζεστό χρήμα από την κυβέρνηση με διάφορους τρόπους (επιδοτήσεις,
φοροαπαλλαγές κ.α.), όχι μόνο έχει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην υπηρεσία της αλλά
διαθέτει και άλλες μικρότερες εναλλακτικές για τις δύσκολες ώρες, όχι μόνο έχει
βάλει στο τσεπάκι της διάφορους εργοδοτικούς-κυβερνητικούς συνδικαλιστές και
στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ για να κάνει τη δουλειά της μέσα στα εργοστάσια
και τις επιχειρήσεις, αλλά βλέπει και τα όνειρα δεκαετιών να γίνονται νόμοι του
κράτους όπως η πλήρης κατάργηση του 8ωρου και της Κυριακάτικης αργίας, το
δέσιμο χειροπόδαρα των εργαζόμενων που αγωνίζονται, ακόμη και την κατάργηση των
συγκεντρώσεων όπου και όταν χρειαστεί… Και όλα αυτά με πρόσχημα την πανδημία
και αιτία τη νέα οικονομική κρίση.
ΟΜΩΣ ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΙΑΤΙ:
- Έδωσε απάντηση σε
όλους όσους θέλουν, με αφορμή την πανδημία, να βάλουν φρένο στους αγώνες και
τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων.
- Έδειξε ότι κάτω και
από τις πιο δύσκολες συνθήκες, οι εργαζόμενοι, το ταξικό εργατικό κίνημα μπορούν
και πρέπει να αντιδρούν, να οργανώνουν αγώνες, να διεκδικούν όχι μόνο μην
εφαρμοστούν τα αντεργατικά σχέδια αλλά να βάζουν μπροστά τις δικές τους
ανάγκες.
- Κατάφερε να
καθυστερήσει έστω και για λίγο την κατάθεση του νομοσχεδίου (μιλάνε για
Γενάρη), δίνοντας μας έτσι χρόνο να οργανώσουμε την απάντησή μας.
- Ανέτρεψε όλη τη χυδαία
επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι για την εξάπλωση του ιού ευθύνονται οι
ίδιοι εργαζόμενοι και όχι η πολιτική της που βάζει στο ζύγι τη ζωή και την
υγεία μας με τα κέρδη του κεφαλαίου και αποφασίζει ότι τα δεύτερα είναι πιο
σημαντικά.
- Έβαλε στο επίκεντρο
της συζήτησης μέσα στους χώρους δουλειάς την ανάγκη να παρθούν ΤΩΡΑ με ευθύνη
της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ και της ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας για την
υγεία και τη ζωή των εργαζόμενων.
- Ανέδειξε ότι η
πανδημία είναι η αφορμή και όχι η αιτία για τα αντιλαϊκά νομοσχέδια που περνάνε
αυτή την περίοδο. Ότι αιτία είναι η νέα οικονομική κρίση την οποία και αυτή
θέλουν να την φορτώσουν στις πλάτες μας για να βγει η εργοδοσία με όση
περισσότερα κέρδη και όση λιγότερη χασούρα γίνεται.
- Μα πάνω απ’ όλα έδειξε τις ανεξάντλητες δυνατότητες που υπάρχουν όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, κάτω και από τις πιο δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, τινάξουν από πάνω τους τις βδέλλες του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, αφήσουν στην άκρη τη λογική του μικρότερου κακού και οργανώσουν την πάλη που θα ανοίγει το δρόμο όχι για να μη χάσουμε περισσότερα, αλλά για να κερδίσουμε αυτά που παράγουμε, αυτά που μας ανήκουν.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδικάτου χαιρετίζει τους συναδέλφους που κόντρα σε όλη τη λάσπη, τη συκοφαντία, την τρομοκρατία, σήκωσαν το ανάστημα τους, έκαναν συνελεύσεις μέσα στα εργοστάσια, οργάνωσαν τον αγώνα και συμμετείχαν στην απεργία.
Ταυτόχρονα απευθυνόμαστε
και στους συναδέλφους που το σκέφτηκαν, προβληματίστηκαν, όμως τελικά κάτω από
την πίεση των προβλημάτων, των διλημμάτων που έβαζε η εργοδοσία μέχρι την
τελευταία στιγμή, του φόβου μη χάσουν τη δουλειά τους τελικά δεν έκαναν το βήμα
και τους λέμε:
Η εργοδοσία θα ξεσαλώσει
το επόμενο διάστημα ακόμα περισσότερο, η κυβέρνηση δεν θα αφήσει πέτρα πάνω
στην πέτρα από τα δικαιώματα που μας προστάτευαν έστω και στο ελάχιστο.
Επομένως οι ακόμα
μεγαλύτεροι αγώνες είναι μπροστά μας και ο καθένας πρέπει να σκεφτεί που θα
σταθεί σε αυτή τη μάχη. Θα σταθεί άθελά του και με την παθητική του στάση στη
μεριά της εργοδοσίας για «το καλό της επιχείρησης» ή θα σταθεί όρθιος και με
αξιοπρέπεια, μαζί με το Συνδικάτο του, με τους υπόλοιπους συναδέλφους που
αγωνίζονται, που δε μετράνε κόπους και θυσίες για να μπορέσουμε να κατακτήσουμε
τα δικαιώματά μας, που μας τα κατακλέβουν όλα τα τελευταία χρόνια; Θα σταθεί στη
μεριά αυτών που ρίχνουν την ευθύνη για την εξάπλωση της πανδημίας σε εμάς ή με
αυτούς που διεκδικούν μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής
Μεταφοράς, Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας για όλους που θα είναι ικανό να
προστατεύει τη ζωή τη δική μας και των οικογενειών μας; Θα σταθεί στη μεριά
αυτών που λένε «να κάνουμε ένα διάλειμμα από τους αγώνες γιατί τώρα έχουμε
πανδημία» ή με αυτούς που λένε «ακριβώς επειδή έχουμε πανδημία και κινδυνεύει η
ζωή όλων μας ΤΩΡΑ πρέπει να δυναμώσουμε τον αγώνα μας».
Με την απεργία εν μέσω
πανδημίας αποδείξαμε ότι μπορούμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Ας
σκεφτεί αυτά ο κάθε συνάδελφος και ας αποφασίσει πως θα σταθεί από εδώ και
πέρα, γιατί τα δύσκολα είναι μπροστά μας και κανένας δεν περισσεύει από τον
αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής της δικής μας και των οικογενειών μας, από
τον αγώνα για δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρέπεια, από τον αγώνα για να πάψει
οριστικά η αδικία σε βάρος μας, για να γίνουμε εμείς οι εργαζόμενοι αυτοί που
θα πούμε την τελευταία λέξη.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
