Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων
Μισθωτών Γραφικών Τεχνών
Τύπου-Χάρτου-Μ.Μ.Ε. & Συναφών Επαγγελμάτων
Αριστοτέλους 11 – 15, 6ος ορ. Αθήνα, τηλ: 210 5223756, fax: 210 5223721
24/03/17
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες                                                                            

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει τη διαπραγμάτευση με την ΕΕ και τους υπόλοιπους αντιδραστικούς οργανισμούς, προσπαθεί να μας πείσει ότι «νοιάζεται για το καλό μας», ότι «είναι με το μέρος των αδυνάτων», ότι «την πιέζουν να υπογράψει αντιλαϊκά μέτρα, αλλά αυτή δε θέλει και αντιστέκεται». Όλα αυτά ενώ έχει υπογράψει το 3ο μνημόνιο, έχει κάνει όλες τις επιθυμίες των βιομηχάνων πραγματικότητα και έχει συμφωνήσει στο νέο αντιλαϊκό πακέτο μέτρων.

Κανείς εργάτης να μην πέσει
στην παγίδα εξαπάτησης
που του έχουν στήσει.

Σα να μην έφτανε αυτό, είναι φανερό πως τα πράγματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις οξύνονται περισσότερο. Η επιθετικότητα της Τούρκικης αστικής τάξης, οι διαρκείς παραβιάσεις των συνόρων, οι προκλητικές δηλώσεις, δείχνουν πως η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική. Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες, έχει μεγάλες ευθύνες. Πανηγυρίζει γιατί το ΝΑΤΟ περιπολεί στο Αιγαίο, διαφημίζει τον αποφασιστικό ρόλο που παίζει η Σούδα, πρότεινε να εγκατασταθεί στην Κάρπαθο άλλη ΝΑΤΟική βάση. Στα πλαίσια της «εθνικής ενότητας» φτάνει να παρουσιάζεται μαζί με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής στο Καστελόριζο. Λέει υποβαθμίζοντας τα γεγονότα, ότι η Τουρκία τα κάνει αυτά για» εσωτερική κατανάλωση».

Ποια είναι η βαθύτερη ουσία, αυτά που μας κρύβουν;

Δε λένε πως στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή αναμετριούνται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα για τους υδρογονάνθρακες και τον έλεγχο στους διαύλους του εμπορίου. Ότι η πραγματική αναμέτρηση είναι για το ποια Αστική Τάξη θα ωφεληθεί περισσότερο. Ότι εδώ πέρα από τους Έλληνες και Τούρκους επιχειρηματίες, εμπλέκονται οι αμερικάνικες, οι κινέζικες και οι ρώσικες πολυεθνικές. Ότι όποια και να είναι η έκβαση σε περίπτωση πολεμικής όξυνσης, ο λαός της χώρας μας και οι γειτονικοί λαοί δεν πρόκειται να βγούμε ωφελημένοι.

Κρύβουν πως με τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συμμετέχουν Ελληνικά στρατεύματα σε αποστολές εκτός συνόρων. Ότι παρέχοντας Γή και Ύδωρ, χρησιμοποιούνται ΝΑΤΟικές βάσεις για τους πολέμους που είναι σε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή.

Δε θέλουν να παραδεχτούν, ότι ένας πιθανός πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής τους με άλλα στρατιωτικά κυρίως μέσα. Είναι η συνέχιση της εκμεταλλευτικής πολιτικής που ασκείται σε πεδίο «ειρήνης» και συνεπάγεται την ασταμάτητη πάλη ανάμεσα σε δύο τάξεις, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Όταν οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι στην κυβέρνηση, ξορκίζουν τον πόλεμο, το κάνουν πρώτα και κύρια γιατί φοβούνται μήπως σταματήσει η κερδοφορία τους.  Όπως σε συνθήκες ειρήνης μετράνε τους νεκρούς και τους σακατεμένους από τα εργατικά ατυχήματα ως στατιστικά νούμερα, το ίδιο θα κάνουν και στον πόλεμο. Αυτό που τους νοιάζει είναι «να μη σταματήσουν να δουλεύουν οι μηχανές» με κάθε κόστος.

Οι εξελίξεις δεν μπορούν να αφήσουν αδιάφορη την Εργατική Τάξη.
Πρέπει να γίνουν αντικείμενο συζήτησης σε κάθε χώρο δουλειάς.

Τα συνεχή θερμά επεισόδια μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη όξυνση, να πυροδοτήσουν την εμπλοκή και άλλων Βαλκανικών κρατών, όπως της Αλβανίας, της ΠΓΔΜ κλπ, να οδηγήσουν ακόμα και σε μία πιο γενικευμένη πολεμική αντιπαράθεση στο Αιγαίο, τη Θράκη και αλλού.

Η Εργατική Τάξη πρέπει να έχει σαφή αντίληψη, για ποιόν γίνονται οι πόλεμοι και να καταδικάσει τους υπαίτιους. Να είναι έτοιμη για αγώνα ενάντια σε κάθε αλλαγή των συνόρων. Όπως δεν έχει καμία δουλειά ξένος στρατός πάνω σε ελληνικό έδαφος,  έτσι δεν έχει και καμία δουλειά ελληνικός στρατός πάνω σε έδαφος άλλης χώρας.  Αυτό πρέπει να το διασφαλίσει μόνος του ο λαός, χωρίς να έχει εμπιστοσύνη στην αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της. Η «εθνική ενότητα» ανάμεσα στην Εργατική και την Αστική τάξη, ούτε υπήρξε ποτέ, ούτε πρόκειται να υπάρξει. Αντιθέτως οι εργαζόμενοι έχουμε πολλά κοινά να μοιραστούμε με τους Τούρκους εργάτες και κάθε εργάτη που δέχεται την εκμετάλλευση.

Το συμφέρον του Ελληνικού λαού αλλά και των λαών της γύρω περιοχής, είναι να ζήσουμε ειρηνικά, απαλλαγμένοι από το εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννάει τους πολέμους. Οι λαοί της περιοχής πρέπει να υψώσουμε κοινή φωνή ενάντια στις αστικές τάξεις και τον εθνικισμό. Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, αντίθετα έχουμε κοινά συμφέροντα ενάντια σε εκείνους που μας θέλουν θύματα για τη διασφάλιση των δικών τους επενδύσεων.