«Ουτοπία 1961»
Της ανάγκες της ζωής
μας, της βάφτισαν Ουτοπία
Το Σωματείο της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων καλεί τους συναδέλφους και της οικογένειες τους στην προβολή της νέας ταινίας της New Star «Ουτοπία 1961» που έχει ξεκινήσει ήδη και παίζετε στους κινηματογράφους.
Η ταινία γυρνάει το χρόνο πίσω, στην ταραγμένη
περίοδο του 1961 και αφηγείται τη μεγαλειώδη απεργία των μεταλλωρύχων του
Λαυρίου.
Βαρύ και παρακινδυνευμένο το συλλογικό εγχείρημα του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, των θεατρικών
ομάδων «Εξόρυξη» του ΠΑΜΕ και του Κώστα Φιλιούση, που αποφάσισαν
με περίσσιο θάρρος να φτιάξουν μια κινηματογραφική ταινία με θέμα το πλούσιο σε
αγώνες εργατικό κίνημα της περιοχής τους. Επέλεξαν, δε, για να εκφραστούν
καλλιτεχνικά, την πιο σύνθετη αλλά και την πιο σημαντική απ’ όλες τις τέχνες,
το σινεμά, ζωτικό εργαλείο στον αγώνα για τη διαπαιδαγώγηση των μαζών. «Μέσα
από σειρά γεγονότων οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι, για να έχουν ό,τι
χρειάζονται οι πολλοί, πρέπει να τα πάρουν από τους λίγους και στον ενεστώτα
χρόνο, οι εργάτες από το κεφάλαιο. Να καταργηθεί δηλαδή η εκμετάλλευση ανθρώπου
από άνθρωπο. Και αυτό δεν είναι ουτοπία αν το αποφασίσουν οι εργάτες. Το τίμημα
είναι οι σκληροί και μακροχρόνιοι αγώνες…»
Η αφήγηση αναπτύσσεται σε τρεις παράλληλους
άξονες. Στον ένα άξονα καταγράφεται η εξέλιξη της απεργίας με υποκείμενο τους
απεργούς μεταλλωρύχους στον εργασιακό τους χώρο. Ο δεύτερος αφηγηματικός άξονας
ξεδιπλώνει τη στάση των κατοίκων της πόλης του Λαυρίου και ο τρίτος την
αντίδραση της γαλλικής εταιρείας, της κυβέρνησης, του κράτους και του
παρακράτους. Οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων της πόλης του Λαυρίου
σκιαγραφούν το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο της εποχής.
Το
σενάριο της ταινίας βασίζεται στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Πόγκα: “Το εργατικό κίνημα του Λαυρίου την δεκαετία του 1960”, ο
οποίος ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της απεργίας.
Η παραγωγή γίνεται από το «Studio Pixel» με τη βοήθεια του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου
και της θεατρικής ομάδας «Εξόρυξη», που εδρεύει στο Λαύριο. Το σενάριο και η
σκηνοθεσία είναι του Κώστα Φιλιούση. Συμμετέχουν 30 ηθοποιοί και πεντακόσιοι
βοηθητικοί ηθοποιοί. Η μουσική είναι του Άρη Βλάχου και το τραγούδι των τίτλων ερμηνεύει η Αναστασία Έδεν.
«Ένας
χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν,
γιατί αφήνει έξω τη µμόνη χώρα όπου η ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι
όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας µία καλύτερη χώρα, ξεκινάει για
εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της μίας μετά την άλλη Ουτοπίας. Όσκαρ
Ουάιλντ».
Η ταινία είναι αφιερωμένη σε όλους τους εργαζόμενους που
αγωνίστηκαν για την βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης, για να ανοίξει ο
δρόμος για την απελευθέρωσή της από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
